لحظه به لحظه به مرگ نزدیکتر می شویم ، به خدا چطور؟


عرفان وسعتی دارد به بلندای ازل

مَثَل این عبد گنهکار،مَثَل «دست کوته و خرما بر نخیل» است

لیک این عبد رو سیَه تنها و تنها با چشمانی حسرت بار

به تماشای خاکیان افلاکی این دیار نشسته است.


با تشکر از حسن انتخاب شما  -  یار آشنا

یا علی ای لنگر زمین و آسمان ، مددی