از بیانات استاد عبدالقائم شوشتری در مورد دعای جوشن کبیر
بیانات استاد معظّم حضرت آیت الله شوشتری (حفظه الله)
در شب بیست و یکم رمضان المبارک 1434 :
این دعای جوشن کبیر مثل یک چمنزار سبزی می ماند که انسان برای تفرّج به آنجا رفته باشد . این چمنزار سبز و خرّم هزار گل ریز دارد و بعضی گل های ریز خیلی درشت میشوند . در عالم مکاشفه برای یکی از دوستان پیش آمد که چمنزار سرسبزی را دید ، فراوان ، وسیع ، پر از گل های زیبا و دلربا ، معطر ، خوشبو ولی بعضی گل ها خیلی درشت و خیلی جذاب بودند .
لذت مناجات را از دست ندید و با هیچ چیزی معاوضه نکنید.
یک وقتی بنده در همین اصفهان مسجد امام منبر رفته بودم ، قبل از منبر آیت الله شیخ حسن صافی (ره) که رئیس حوزه علمیه اصفهان بود ، ایشون به بنده فرمود که امشب شما باید منبر بری و انشاالله از تجلّیات خدا صحبت کنی، بنده رسیدم به این اسم شریف "یا خیر ذاکرٍ و مذکور" یک حالی به من دست داد که به هیچ وجه نمیتوانم توصیف کنم .
"در نمازم خم ابروی تو در یاد آمد حالتی رفت که محراب به فریاد آمد"
سال هاست 25 سال 30 سال از آن موضوع میگذره ولی هنوز اون مزّه نرفته. "یاخیر ذاکرٍ و مذکور"
حالا امشب طوری (دعای جوشن کبیر) بخونید که برق یکی از اسماء الله شما رو بگیره . وقتی هزار تا نام خدا رو خوندیم و زبان ما معطر به نام خدا شد به یاد خدا شد ،
"هزار مرتبه شویم دهن به مشک و گلاب هنوز نام تو بردن کمال بی ادبیست"
وقتی زبانمان منور شد به نام خدا ، بعد بلافاصله دعای قرآن به سر را شروع میکنیم . اونجا دیگه معرکه هست ، مخصوصا در جمله ی اول "بک یا الله" خدایا تو را به خودت قسم ، دیگه از این بهتر نمیتونیم بگیم ، خدایا تو را به خودت قسم می دهیم . انشاالله امشب حوائجتان را از خداوند متعال خواهید گرفت ، خیلی روی حوائجتون تکیه نکنید . بخواهید ، بگیرید ، ولی فشار روی اون مسئله ی ارتباط قلبی با خدا باشه . ما خدا داشته باشیم و امکان ارتباطش هم باشه ولی ارتباط نداشته باشیم خیلی ضرره
" چنین معشوقه ای در شهر و آنگه دیدنش ممکن هر آن کز پای بنشیند به غایت بی بصر باشد" .
هو