روزه داری در روزهای سپید یا ایام البیض


روزهای سپید یا ایام البیض، به روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری گویند.

 «ایام البیض» یعنی روزهایی که شب‌هایش سفید است.

منظور، سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه قمری است که «شب‌های مهتاب» دارند.


عرفای اسلامی بر فضیلت روزه داری در ایام البیض هر ماه قمری تأکید می کنند

و روزه داری در این روزها رابرای سالکین الی الله لازم می دانند.


** روزه داری عارف واصل مرحوم نخودکی اصفهانی **

مرحوم حاج شیخ حسنعلی از دوازده تا پانزده سالگی، تمام سال، شبها را تا صبح بیدار می ماندند و روزها همه روز، بجز ایّام محّرمه، با ترک حیوانی روزه می گرفتند و « از پانزده سالگی تا پایان عمر پر برکتش، هر ساله سه ماه رجب و شعبان و رمضان و ایام البیض هر ماه را صائم و روزه دار بودند و شبها تا به صبح نمی آرمیدند. »